De Sint-Gertrudiskerk is sinds 1956, samen met het omliggende kerkhof, als monument beschermd. Het kerkje heeft de vorm van een kruis, waarvan de leien zadeldaken centraal bekroond worden door een houten torentje. In deze dakruiter hangt een bronzen klok, die in 1791 door Andreas Van den Gheyn werd gegoten. 

Aan de buitenzijde kan je duidelijk een aantal bouwfasen onderscheiden. Tot de oudste fase behoort het deel van het koor dat gedeeltelijk in breuksteen werd uitgevoerd. Een raam in het vlak afgesloten koor werd later dichtgemetseld om er een laat-barok altaar te kunnen oprichten. 

De volledig in witsteen uitgevoerde kruisbeuken dateren vermoedelijk uit de 14e of 15e eeuw. De hoofdbeuk is uitgevoerd in baksteen op een witstenen plint. In de westgevel heeft hij een ingangspoort met gedrukte boog en een groot spitsboogvenster. 

Aan het kerkje hangen drie groepen van vijf terracotta reliëfs met de voorstelling van de vijf Blijde, de vijf Droeve en de vijf Glorievolle Mysteriën van de H. Rozenkrans. Ze dateren waarschijnlijk uit de 18e eeuw.