Sint-Kristoffel wordt vereerd als de beschermheilige van de reiziger. In zijn tijd waren er in hoofdzaak smalle onverharde wegen, ook voetwegen , kerkepaadjes enz. Hooguit de restanten van de Romeinse Heirbanen waren enigszins verhard.  Men kan dus spreken van werkelijk “trage wegen” in de definitie zoals ze nu wordt toegewezen aan de talloze oude verbindingswegjes die dreigen te verdwijnen. Dit alles in foto's te zien verder de geschiedenis van het verleden en toekomst van het koor, grafstenen met info, pastoors en overledenen die er begraven zijn.In het Kerkkoor worden foto’s van  voorwerpen en beelden die in de oude kerk voor en na de 19^e eeuw verbleven en heden nog te zien zijn in diverse musea en nog gebruikt worden in de huidige Sint- Kristoffelkerk, enkele hiervan zijn tentoongesteld.Enkele door een onderzoek vrijgemaakte stukjes schilderingen van rond 1600 zijn ook te bezichtigen

Buiten het Kerkkoor worden de grafstenen vanaf de 16^e eeuw voorzien van informatieborden met teksten over de personen.

De vroegere servituut paadjes die leiden naar de oude kerk staan ook ter bezichtiging op kaarten.  De Pels is er een van die door de gemeente officieel als erfgoed beschouwd.

Voor iedereen maar moeilijk voor rolstoelgebruikers.